10 PRZYKAZANIE Z JANEM PAWŁEM II
W przykazaniu „Nie pożądaj żadnej rzeczy , która jego jest ” dotykamy wnętrza serca ludzkiego ” Pożądanie ” nie jest zewnętrznym uczynkiem . ” Pożądanie ” jest tym czym żyje ludzkie serce.. ” nie pożądaj żadnej rzeczy która jego jest ” – mówi Bóg w synajskim przymierzu z Mojżeszem. Bezpośrednio chodzi tu o dopełnienie tego, co zawiera w siódmym przykazaniu ” Nie kradnij ” , chodzi o rzecz, która jest cudzą własnością. Do tego przykazanie Dekalogu odnosi się wprost i bezpośrednio.
Równocześnie jednak przykazanie to wskazuje na taką hierarchię wartości, w której rzeczy czyli dobra materialne, zajmują miejsce nadrzędne. Pożądanie rzeczy opanowuje tak serce ludzkie, że nie ma w nim już niejako miejsca na dobra wyższe, duchowe. Człowiek staje się poniekąd niewolnikiem posiadania i używania , nie bacząc nawet na własną godność, nie bacząc na bliźniego, na dobro społeczeństwa, na samego Boga.
__________________________
Ale zarazem nigdy nie zapominajmy o tym, drodzy Bracia i Siostry, że pieniądz, bogactwo i różne wygody tego świata przemijają, a zatem nie mogą być naszym celem ostatecznym. Osoba ludzka jest ważniejsza niż rzeczy, a dusza jest ważniejsza niż ciało , toteż nigdy i nikomu nie wolno dążyć do dóbr materialnych z pogwałceniem prawa moralnego, z pogwałceniem praw drugiego człowieka. Dlatego serdecznie życzę Wam wszystkim, aby nikt z Was i nigdy nie próbował się bogacić kosztem bliźniego. Ponadto życzę Wam, drodzy moi rodacy, żebyście w swoich dążeniach do polepszenia bytu materialnego nie zagubili zwyczajnej ludzkiej wrażliwości na cudzą biedę. . I bardzo też uważajmy, żebyśmy się nie stali społeczeństwem, w którym wszyscy wszystkim czegoś zazdroszczą. Przywracajmy blask naszemu pięknemu słowu uczciwość : uczciwość która jest wyrazem ładu serca, uczciwość w słowie i czynie, uczciwość w rodzinie i stosunkach sąsiedzkich, w zakładzie pracy i w ministerstwie, w rzemiośle i handlu, uczciwość, po prostu uczciwość w całym życiu. jest ona źródłem wzajemnego zaufania, a w następstwie jest także źródłem pokoju społecznego i prawdziwego rozwoju. Niech w nowych warunkach słowo to nabiera nowego, dojrzałego znaczenia. Nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z Prawem Bożym. Dlatego całym sercem zaufajmy Bogu, że Jego przykazania są słuszne i że ich przestrzeganie zabezpiecza Człowieka i przynosi mu radość i pokój już na tej ziemi.
Homilia Jana Pawła II wygłoszona podczas Mszy świętej na Stadionie OSiR w Płocku w dniu 7 czerwca 1991 roku
Jan Paweł II w swoich kazaniach i homiliach wielokrotnie odnosił się do Dziesięciu Przykazań, podkreślając ich znaczenie dla moralności i życia społecznego. Oto kluczowe aspekty dotyczące każdego z przykazań, które papież omawiał:
1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną
Papież zaznaczał, że pierwsze przykazanie jest fundamentem wszystkich innych, wskazując na konieczność oddawania czci jednemu Bogu, co jest kluczowe dla moralnego porządku społeczeństwa[1].
2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno
Jan Paweł II interpretował to przykazanie jako wezwanie do szanowania imienia Bożego i oddawania Mu chwały poprzez dobre uczynki[3].
3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił
Papież zachęcał do celebrowania Dnia Pańskiego jako czasu na odpoczynek i refleksję duchową, co jest istotne dla utrzymania relacji z Bogiem[5].
4. Czcij ojca twego i twoją matkę
Podkreślał znaczenie rodziny i szacunku dla rodziców jako podstawy zdrowego społeczeństwa. Wskazywał na to, że miłość do rodziny jest fundamentem miłości społecznej[6].
5. Nie zabijaj
To przykazanie było centralnym punktem wielu jego homilii. Jan Paweł II podkreślał, że zakaz zabijania nie tylko chroni życie, ale także wzywa do ochrony godności każdego człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci[4][7].
6. Nie cudzołóż
Papież nawoływał do czystości w relacjach małżeńskich i rodzinnych, wskazując na potrzebę wierności jako fundamentu miłości małżeńskiej[5].
7. Nie kradnij
Jan Paweł II podkreślał znaczenie poszanowania własności innych oraz sprawiedliwości społecznej jako podstawy współżycia międzyludzkiego[2].
8. Nie mów fałszywego świadectwa
Papież zwracał uwagę na wagę prawdy w życiu osobistym i społecznym, podkreślając, że kłamstwo niszczy zaufanie i wspólnotę[3].
9. Nie pożądaj żony bliźniego swego
To przykazanie Jan Paweł II interpretował jako wezwanie do szacunku dla innych ludzi oraz ich związków, co jest kluczowe dla zachowania harmonii w społeczeństwie[6].
10. Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest
Papież nauczał, że pożądanie dóbr materialnych innych ludzi prowadzi do konfliktów i niezgody; zamiast tego należy dążyć do duchowego ubóstwa i zadowolenia z tego, co się ma[5][6].
Jan Paweł II często podkreślał, że Dekalog nie jest jedynie zbiorem zakazów, ale drogą prowadzącą do prawdziwej wolności i szczęścia w życiu osobistym oraz społecznym.
Citations:
[1] https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/homilie/03koszalin_02061991.html
[2] https://apcz.umk.pl/SPLP/article/download/SPLP.2019.018/24936/63139
[3] https://www.niedziela.pl/artykul/152482/nd/Jana-Pawla-II-Dekalog-dla-Polakow
[4] https://www.niedziela.pl/artykul/153136/nd/Jana-Pawla-II-Dekalog-dla-Polakow
[5] http://www.wikijp2.pl/index.php?title=Przykazania
[6] https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TM/niedziela202122-dekalog
[7] https://adonai.pl/katecheza/?id=210
[8] https://www.youtube.com/watch?v=kI1_H0vnOs0
